Gracias, thanks, dank …

Voor jullie meeleven, jullie gebeden en extra giften!

Intussen komt er weer water uit de kraan en zijn ook bij Brazos Abiertos de tanken weer gevuld. We zijn er maar wat dankbaar voor (en zuinig).

We zijn er echter nog niet. Toen we deze week met ons team een van de vele getroffen gebieden introkken om hulp te verlenen, merkten we wat een ravage dit natuurgeweld heeft aangericht. Veel gebieden zijn nog onbereikbaar doordat wegen weggespoeld zijn.

We troffen een oud vrouwtje aan. Met haar pikhouweel stond ze aan de kant van de weg, op weg naar het land om daar te werken of wellicht iets eetbaars te zoeken. Ze vertelde dat ze wachtte op de komst van haar dochter die in de bergen woont waar geen contact meer mee te krijgen is. ‘Is de weg al gemaakt??’ was haar eerste vraag. Helaas…… nog niet.

Het water, de levensmiddelen en de woorden van bemoediging/de aandacht betekenden veel voor haar. Het was een bijzondere ontmoetingen, ze pakte m’n hand steeds weer vast en gaf me een dikke kus. Het lijkt soms een druppel op een gloeiende plaat maar aan de andere kant…. mochten wij wellicht de gestuurde verhoring op haar gebed zijn die dag.

 

Komende week zullen de scholen weer opengaan. We blijven bidden en kijken hoe we verder kunnen helpen daar waar het zo hard nodig is.

Bid ajb voor de plaatsen zoals Ayavidi (waar  vrienden van ons werken) waar het eten op raakt en waar helicopters nog niet kunnen landen ivm slechte weersomstandigheden.